Przełom października i listopada to okres w którym wspominamy zmarłych. Dzisiaj chcielibyśmy Państwu zaprezentować zasłużonych zmarłych mieszkańców gminy Koronowo. Są wśród nich przedstawiciele różnych dziedzin życia. Niektórzy spoczywają na koronowskim cmentarzu parafialnym
Józef Szews (ur. 1870 zm. 1943) – lekarz, od 1902 do 1921 roku prezes koronowskiego „Sokoła”. W 1920 roku wszedł w skład pierwszej nowo wybranej Rady Miasta. Dyrektor Spółdzielczego Banku Kredytowego. Członek Towarzystwa Przemysłowego
Richard Friese (ur. 1864 zm. 1932) – koronowski przedsiębiorca. W 1898 roku przejął browar po Theodorze Schemelu przy Nowym Rynku (Neuer Markt). Po nawiązaniu spółki prowadził go pod szyldem Friese & Zander
Antoni Gollnik (ur. 1865 zm. 1928) – właściciel największej restauracji w Koronowie. Długoletni prezes Towarzystwa Kupców
Ignacy Nowak (ur. 1887 zm. 1942) – koronowski przedsiębiorca. Prowadził m.in. fabrykę wódek i likierów. Był jednym z głównych przedsiębiorców dostarczających żywność do więzienia w Koronowie. W 1936 roku w związku ze śmiercią Kosidowskiego przez pewien okres pełnił funkcję burmistrza Koronowa. W 1925 roku stanął na czele specjalnie powołanego Komitetu Obywatelskiego związanego z budową magistrali kolejowej do Koronowa. Długoletni prezes Towarzystwa Kupców w Koronowie
Stefan Kortz (ur.1882 zm. 1939) – pierwszy prezes Koronowskiego Klubu Kajakowców. Była to druga po Sokole najstarsza organizacja sportowa w mieście. Kortz prowadził również Drogerię Centralną przy Rynku. Został zamordowany przez Niemców 26 października 1939 roku w Srebrnicy
Jan Latos (ur.1859 zm. 1936) – właściciel fabryki powozów i interesu siodlarskiego
Maksymilian Latos (ur. 1880 zm. 1966) – przejął po ojcu – Janie fabrykę powozów. Zajmował się także karoseriami
Ryszard Zienkiewicz (ur. 1948 zm. 2002) – wybrany w pierwszych po II wojnie światowej wolnych wyborach na stanowisko Przewodniczącego Zarządu Miejskiego, czyli burmistrza Koronowa. Funkcję tę pełnił do 1999 roku. Był także radnym gminy oraz radnym powiatu bydgoskiego
Tadeusz Multański (ur. 1919 zm. 1999) – koronowski dziennikarz, satyryk, pedagog, działacz kultury. Z jego inicjatywy powstało w 1976 roku Towarzystwo Miłośników Ziemi Koronowskiej. Był redaktorem Tematów Koronowskich oraz autorem Legend Koronowskich
Wiktor Treder (ur. 1852 zm. 1916) – proboszcz koronowski jeszcze w czasach zaboru pruskiego
Aleksander Zawacki (ur. 1914 zm. 1991) – proboszcz koronowski w latach 1960-1989. Wikariusz generalny w pelplińskiej katedrze. Więzień w czasie II wojny światowej. Dzięki jego staraniom w Koronowie wybudowany został dom katechetyczny. Organizator alternatywnych wobec partyjno-państwowych wydarzeń.
Stanisław Chylarecki (ur. 1885 zm. 1940) – proboszcz koronowskiej parafii od 1932 roku do momentu wybuchu II wojny światowej. Należał do organizacji filomatów pomorskich. W latach 1932-1938 kapelan więzienia w Koronowie. Aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym w Oranienburgu, gdzie zmarł 22 sierpnia 1940 roku
Edmund Baier (ur. 1888 zm. 1942) – dyrektor koronowskich tartaków, przewodniczący Rady Miejskiej. Wchodził w skład zarządu Związku Właścicieli Tartaków i Kupców Drzewnych w Bydgoszczy. Był udziałowcem w Fabryce Cygar Łokietek. Zginął w obozie koncentracyjnym w Dachau 26 stycznia 1942 roku
Teofila Baier (ur. 1895 zm. 1981) – żona Edmunda. Z jej inicjatywy oraz Barbary Gniot reaktywowany został po wojnie oddział Polskiego Czerwonego Krzyża w Koronowie. Uruchomił on kuchnię , z której korzystały tysiące osób powracających z obozów pracy i więzień. Byli wśród nich Polacy, Żydzi, Węgrzy, Holendrzy i obywatele innych narodowości
Stanisław Szukalski (ur. 1865 zm. 1930) – wieloletni nieetatowy zastępca burmistrza Koronowa. W dowód uznania Rada Miejska 30 listopada 1930 roku postanowiła o przyznaniu Szukalskiemu godności honorowego obywatela Koronowa. Był lekarzem w nowo wybudowanym szpitalu przy Placu Studziennym. Dowodził tajną organizacją wojskową założoną w 1919 roku. Dyrektor Banku Ludowego. Członek Towarzystwa Przemysłowego
Lucjan Kosidowski (ur. 1899 zm. 1936) – burmistrz Koronowa w latach 1934-1936. Prędzej pełnił funkcję zastępcy burmistrza. Z zawodu adwokat. Był wieloletnim prezesem koronowskiego oddziału Bydgoskiego Powiatowego Komitetu WF i PO. Patronował także miejscowemu Kołu Ligi Obrony Przeciwlotniczej i Przeciwgazowej. Prezes Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. 19 marca 1936 roku uległ wypadkowi samochodowemu w okolicach Stopki. Wracający z Bydgoszczy samochód burmistrza wpadł na drzewo, w wyniku czego na miejscu zmarł kierowca, a syn burmistrza 11-letni Włodzimierz zmarł wkrótce po przewiezieniu do szpitala. Sam burmistrz doznał rozległych obrażeń. Zmarł w szpitalu 18 maja 1936 roku
Edwin Olejnik (ur. 1922 zm. 1939) – koronowski uczeń. 10 września 1939 roku został aresztowany przez niemiecki Selbstschutz i zamordowany
Aleksander Mendyk (ur. 1979 zm. 2008) – muzyk, kompozytor i gitarzysta pochodzący z Buszkowa. Znany przede wszystkim jako członek zespołu Acid Drinkers. Razem z tym zespołem otrzymał Fryderyka. Zmarł niespodziewanie po jednym z koncertów
Telesfor Łoszko-Łaszkowski (ur. 1928 zm. 1987) – pierwszy dyrektor koronowskiego Domu Kultury, który powstał w 1955 roku. Społecznik, animator kultury, wychowawca i opiekun młodzieży. Organizował koncerty, a także stworzył Izbę Pamięci
Franciszek Gołata (ur. 1919 zm. 2004) – instruktor lotnictwa, propagator tradycji polskich skrzydeł. Komendant Szkoły Szybowcowej w Fordonie, szef pilotażu Aeroklubu Bydgoskiego. Pierwszy kierownik bydgoskiego oddziału Polskich Linii Lotniczych LOT
Zygmunt Szkopiak (ur. 1926 zm. 2001) – urodzony w Morzewcu ostatni minister spraw zagranicznych rządu RP na uchodźstwie. Sprawował wiele funkcji na różnego rodzaju uczelniach
Benedykt Mielczyński (ur. 1914 zm. 1939) – jako pilot 141. eskadry myśliwskiej w ramach lotnictwa „Armii Pomorze” brał udział w wojnie obronnej Polski. Zginął 2 września 1939 roku w okolicach Grudziądza
Franciszek Pantkowski (ur. 1918 zm. 1942) – strzelec i radiotelegrafista w stopniu porucznika. Zginął w katastrofie lotniczej w Norwegii. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari i czterokrotnie Krzyżem Walecznych
Henryk Bolcek (ur. 1902 zm. 1979) – w 1921 roku objął leśniczówkę w Tryszczynie. Naoczny świadek zbrodni hitlerowskich dokonywanych w tej miejscowości. Dzięki jego szkicom możliwe było po wojnie odnalezienie miejsc rozstrzeliwań i dokonanie ekshumacji
Józef Krysiński (zm. 1939) – koronowski kupiec, prowadził skład towarów kolonialnych i restauracje przy Nakielskiej 2. Zamordowany w lesie w Srebrnicy 26 października 1939 przez Niemców
Tadeusz Ziółkowski (ur. 1886 zm. 1940) – urodził się w Wiskitnie, nazywamy był pierwszym żeglarzem Rzeczypospolitej. Był komendantem szkolnego żaglowca Lwów. To właśnie ta jednostka jako pierwsza w historii pod polską banderą przekroczyła równik. Rozstrzelany został podczas jednej ze zbiorowych egzekucji 11 stycznia lub 22 marca 1940 roku. Imię Tadeusza Ziółkowskiego nosi szkoła w Wierzchucinie Królewskim.
Zygmunt Klein (ur. 1918 zm. 1940) – pilot myśliwców, brał regularny udział w walkach przeciwko Luftwaffe w rejonie południowego wybrzeża Anglii. Łącznie w czasie bitwy o Anglię wziął udział w 70 lub 71 lotach bojowych i operacyjnych, jako jeden z najaktywniejszych pod tym względem polskich pilotów. Ciała Zygmunta Kleina nigdy nie odnaleziono
Albin Kopecki (zm. 1930) – koronowski kupiec i przedsiębiorca. Prowadził fabrykę octu oraz wina. Zajmował się także skupem zwierząt rzeźnych. Utonął w Brdzie
Bernard Kaczorek (ur. 1886 zm. 1939) – koronowski fryzjer, długoletni naczelnik OSP, współzałożyciel koronowskiego gniazda Sokoła, rozstrzelany przez Niemców 26 października 1939 roku w Srebrnicy
Juliusz Dudziński (ur. 1893 zm. 1939) – prowadził gospodarstwo rolne w Gościeradzu, udzielał się w lokalnym samorządzie. W 1935 roku został wybrany do Sejmu. Był legionistą Józefa Piłsudskiego. Służąc w I Pułku Ułanów brał udział we wszystkich ważniejszych walkach legionowych. W wojnie polsko-sowieckiej walczył jako dowódca szwadronu szwoleżerów na froncie ukraińskich i pod Warszawą. 16 września 1939 roku poległ broniąc Lublina przed Niemcami.
Leon Wyczółkowski (ur. 1852 zm. 1936) – malarz grafik, rysownik, jeden z czołowych przedstawicieli Młodej Polski w nurcie malarstwa realistycznego. W 1922 roku otrzymał dworek w Gościeradzu. Pochowany został na cmentarzu we Wtelnie
Władysław Małkowski (zm. 1939) – koronowski mistrz piekarski i cukiernik. Prowadził swoją piekarnię na rynku. Został zamordowany przez Niemców 26 października 1939 roku w Srebrnicy
Stanisław Brzęczkowski (ur. 1897 zm. 1955) – artysta grafik, typograf, pedagog, autor licznych publikacji i wystaw. Jest patronem jednego z koronowskich osiedli
Bolesław Paluchowski (ur. 1875 zm. 1940) – proboszcz parafii w Wierzchucinie Królewskim, inicjator budowy nowego kościoła. 16 czerwca 1940 roku został aresztowany przez Niemców. Krótko przebywał w więzieniu w Bydgoszczy, skąd został przewieziony do obozu koncentracyjnego w Oranienburgu i w przeciągu dwóch tygodni tygodni zamęczony
Edward van Blericq (ur. 1895 zm. 1946) – duchowny mający niderlandzkie korzenie. Przebywał m.in. w Strasbourgu, Rzymie, Lwowie i Poznaniu, gdzie pracował i dokształcał się. Wikariusz generalny archidiecezji gnieźnieńskiej. Brał udział w ratowaniu relikwii św. Wojciecha
Franciszek Dachtera (ur. 1910 zm. 1944) – duchowny katolicki, kapelan wojskowy, męczennik II wojny światowej, błogosławiony Kościoła katolickiego. Urodził się w Salnie. W 1942 roku trafił do Dachau, gdzie poddawany był pseudomedycznym doświadczeniom. 22 sierpnia 1944 został dobity trującym zastrzykiem z piroferu. W 1999 roku podczas pielgrzymki Jana Pawła II, Franciszek Dachtera został wyniesiony do rangi błogosławionego
Jan Hamerski (ur. 1880 zm. 1939) – w 1916 roku został proboszczem we Wtelnie. Znany był jako działacz patriotyczny. Za działalność patriotyczną ks. Jan Hamerski został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a także Krzyżem Niepodległości. Zamordowany przez Niemców w Tryszczynie
